De trekschuit werd in de 17e eeuw een vervoermiddel bij uitnemendheid en nam géén mindere plaats in de toenmalige maatschappij, dan de spoorwegen nu doen. Van veel verkeer over de wegen was geen sprake omdat de kwaliteit van de wegen zeer slecht was en ook omdat men geen geschikte vervoermiddelen bezat. Het vervoer over water via trekvaart met een jaagpad ernaast was comfortabel, vooral omdat later een roef op de jaagschuiten aanwezig was en men binnen kon zitten tegen een hogere vergoeding. Om de verbinding tussen Alkmaar en Hoorn te verbeteren, besloten beide steden in 1660 om een Jaagweg aan te leggen. Vele boeren van Grosthuizen, Avenhorn en Berkhout werden riant uitgekocht, om zo de Jaagweg aan te kunnen leggen. Hiermee werd de verbinding van Hoorn met Avenhorn verbeterd. Te Avenhorn, op het Hoog, lag namelijk een overtoom. Daarom ging er vrijwel iedere dag (soms meerdere malen per dag) een schuit van Hoorn naar Avenhorn. Andersom ging er ook een trekschuit tussen Alkmaar en Avenhorn.
