Julianastraat (Avenhorn)

De Julianastraat bestaat eigenlijk al heel lang. Het heette oudsher het Zeugenpad. Het Zeugenpad strekte zich vroeger uit vanaf de Walingsdijk tot aan het West. Blijkens een foto uit 1926 was het pad ‘STRENG VERBODEN VOOR AUTO’S’. Om het Zeugenpad zo te verbeteren dat het voor alle verkeer opengesteld kon worden, kocht de gemeente in 1935 een huis en erf, waarschijnlijk het oude stolpboerderijtje van Arie Vreker op de hoek van het Zeugenpad en het West. In december van het jaar daarop besloot de gemeenteraad op voorstel van het college aan het verbeterde gedeelte van het Zeugenpad de naam Julianastraat te geven. Waarom gekozen werd voor de kroonprinses, terwijl er nog geen straat in de gemeente vernoemd was naar koningin Wilhelmina, blijkt niet uit het straatnamendossier. Misschien vond men de toen slechts 54 meter lange straat een koningin onwaardig. De Julianastraat is na de ruilverkaveling van de polder Ursem als ontsluitingsweg doorgetrokken tot aan De Leet. Van het oorspronkelijke Zeugenpad resteert zodoende alleen de westelijke helft. Het Zeugenpad heette blijkens oude kaarten vroeger ’t Seug(e)dijkje of de Zeugdijk. Wellicht dankt het zijn naam aan de varkens die er liepen.

De Julianastraat heeft ook kort de Emmastraat geheten. In januari 1942 liet de Duitse bezetter aan alle gemeenten weten dat straten, pleinen, parken, waterwegen, openbare gebouwen enz. met namen van levende leden van het Koninklijk Huis (Wilhelmina, Juliana, Beatrix, Irene en Bernhard) niet meer waren toegestaan en een andere naam dienden te krijgen. Burgemeester Diepeveen diende vervolgens op 5-2-1942 een verzoek in om de naam Julianastraat te mogen wijzigen in Emmastraat. De keuze voor uitgerekend de naam van de vroegere koningin Emma lijkt een subtiel protest tegen de maatregel van de Duitse bezetter. Het werd desondanks goedgekeurd. Direct na de oorlog is de naam Julianastraat weer in gebruik genomen.

Jaren 1940. Foto genomen vanaf de kerk De Goorn. Het straatje achterin is de Julianastraat.

Op deze foto uit 1926 zien we de stolpboerderij op de hoek van het West en de Julianastraat, die toen nog Zeugepad heette. De stolp werd bewoond door Arie Vreker; hij loopt hier op krukken op het Zeugepad. Let op het bordje aan de boom ‘Streng verboden voor auto’s’. Het ijzeren hekje staat voor het andere hoekhuis. Daar woonde wethouder C. Laan.

2012: Woning waar vroeger Pela zijn boekhandel en drukkerij was gevestigd, ingang Julianastraat.

1957. De gemeente had er juist vier "grote gezinswoningen" laten bouwen. In de verte het eerste heiwerk van de Bernardstraat.

1926. De oude houten boerderij op de hoek van dit pad en het West was van Arie Vreker. Hij had een klompvoet en door die handicap was hij genoodzaakt zich op krukken of met de hondekar te verplaatsen. Hij was schoeneflik van het West. Door een luikje in het geteerde schot van het huis reikten zijn klanten hem hun te repareren schoenen aan of ontvingen tegen betaling door het luikje hun schoeisel terug. Het jongetje op de kar is Arie Kunst. Het jongetje op de kar is Arie Kunst.

1945. Ingang van de Julianastraat richting het Zeugenpad.

1948. Ingang Julianastraat.

Overzicht het west naar het oosten met ingang Julianastraat

1945. Woning en winkel van Piet Laan (PeLa drukkerij), ingang Julianastraat naar Zeugenpad

Tweede huis in de Julianastraat.