 |
Hoe komt Historische Vereniging Hemony aan zijn naam. In de Heilige Martinuskerk van Grosthuizen heeft een bijzondere klok gehangen. Tot de sloop van de kerk in 1964 heeft de klok dienst gedaan. Na de sloop van de kerk werd de klok opgeslagen achter in een loods van Ooms. Onno Bosma, toenmalige hoofd van de basisschool in Grosthuizen ontdekte in 1972 de Hemonyklok, verborgen achter allerlei materialen. Hij onderkende dat het om een bijzondere klok ging. Op 14 december 1973 werd stichting Hemonyklok opgericht, met als doel “geef die klok een Stoel”. Via acties en sponsoren (o.a. Ooms plaatste de fundering) werd een klokkenstoel gerealiseerd op de plaats waar vroeger de kerk heeft gestaan. Zaterdag 21 december 1974 werd de klok ingeluid door onze toenmalige burgemeester J. Cornelisse. Als speciale gast was burgemeester Samkalden van Amsterdam aanwezig, omdat het een Amsterdamse klok is. Twee broers Pierre Hemony geboren 1609 en Francois Hemony geboren in 1619, behoorden tot een familie klokkengieters in Lotharingen. Zij goten hun eerste eigen klok in 1636. In 1641 kregen zij hun eerste Nederlandse opdracht. Zij waren in staat om klokken op toon te gieten, dat was uniek voor die tijd. Francois vestigde zich in 1657 in Amsterdam waar een eigen klokkengieterij werd gebouwd om verschillende grote opdrachten uit te kunnen voeren. Broer Pierre voegde zich pas in 1664 bij zijn broer. Eén van hun klokken, waarschijnlijk bestemd voor een gebouw in Amsterdam, kwam in 1870 in de kerk van Grosthuizen terecht. In de rand van de klok staat de tekst “Tempora extremis tum memor esto tui”, dit betekent “Ik herinner U eraan dat het de uiterste tijd is”. De klok wordt nu gebruikt bij bijzondere gelegenheden zoals begrafenissen, dodenherdenking, nieuwjaar, enzovoorts.
In 1998 is de stichting Hemonyklok omgezet in Historische Vereniging Hemony met als doelstelling het cultureel erfgoed in haar werkgebied te bewaken en gegevens voor ons nageslacht te bewaren.
|
|
 |
